Even voorstellen
Mijn naam is Abdul Aziz en kom uit Damascus, Syrië. In 2015 ben ik vanuit Turkije naar Nederland gevlucht. En woon sinds 2016 in de gemeente Huizen.
Ik vond mijn passie in Syrië en begon met ondernemen
Tijdens mijn studie als accountant ben ik bij een kapper gaan werken om extra geld te verdienen. Ik vond het daar zo leuk en besloot dat ik ook kapper wilde worden.
.
Ik stopte met mijn studie voor accountant en ben een kappersopleiding gaan volgen. Na het behalen van mijn diploma ben ik eerst bij een kapperszaak gaan werken en na 2 jaar heb ik mijn eigen kapperszaak geopend.
.
Gevestigd in een van de drukste straten van Damascus met 6 man personeel werd het een goed lopende zaak. Ik leerde ook graag anderen het kappersvak.
.
Maar toen... toen kwam de oorlog. Door al het geweld moest ik mijn zaak sluiten en probeerde in Libanon het leven weer op te pakken door daar een kapperszaak te openen.
.
Helaas, het mocht niet baten. Als Syriër was het niet veilig in Libanon, mijn passie moest daardoor even in de ijskast.
In Nederland
Eenmaal in Nederland ben ik in verschillende asielzoekerscentra opgevangen. Het was een onzekere tijd. Je mag nog niet werken en je weet niet waar je de volgende dag zult verblijven. Mijn vrouw en dochter van nog geen 1 jaar oud hebben een andere route moeten afleggen.
.
Gelukkig kwam er goed nieuws. In 2016 kreeg ik een verblijfsvergunning en werd statushouder. Na 2 jaar van elkaar gescheiden te zijn geweest ben ik eindelijk weer met mijn vrouw en kind herenigd.
Familie weer bij elkaar
Met mijn familie ik de buurt kan ik weer vooruit kijken. Ik ben Nederland dan ook erg dankbaar dat ik een kans krijg om met mijn gezin een nieuw leven op te bouwen.
Miste mijn passie, het knippen
In Nederland krijgen statushouders de tijd om te acclimatiseren. De tijd om te mogen wennen aan Nederland. Maar ik wilde niet thuis zitten niks doen. Zeker niet nu ik met mijn gezin herenigd ben. Ik wilde weer mijn passie volgen, namelijk het kappersvak.
.
In Utrecht had ik part-time werk gevonden en reisde elke dag op en neer terwijl ik daar geen extra inkomen voor kreeg. Maar ik wilde gewoon weer verder met het kappersvak.
.
Had ik dit niet gedaan, dan had ik net zo veel geld via de bijstandsuitkering gekregen.
Eerst stappen maken
Het liefst was ik weer mijn eigen kapperszaak begonnen. Maar hoe? Geen idee hoe ik dit moest doen in Nederland, maar ik wist wel dat ik nog stappen moest maken. En die heb ik gemaakt.
.
1) In 2018 geslaagd voor mijn inburgeringscursus.
.
2) Mezelf aangemeld voor een project die door de gemeente werd aangeboden, genaamd Jobmaatjes, van de Stichting ReconnAct.
.
Het doel van het project is om mensen die in de bijstand zitten te koppelen aan een maatje, een vrijwilliger die ondersteuning biedt bij het vinden van werk.
.
Ik werd aan Dion van Lingen gekoppeld die toevallig ondernemer is en nog toevalliger, ondernemingen ontwikkelt en ondernemers ondersteunt.
.
3) Samen kwamen we tot de conclusie dat het verbeteren van de Nederlandse taal de eerste stap moest zijn als ik in Nederland een eigen zaak zou willen beginnen.
.
Ik heb me vrijwillig aangemeld bij een bejaardentehuis waar ik Nederlandse mannen kosteloos ben gaan knippen en scheren.
.
Hoe mooi?! De vaak vereenzaamde bejaarden kregen extra verzorging en ik knipte vaak kletsgrage mensen waardoor ik veel met de Nederlandse taal in aanraking kwam.
.
4) Ook heb ik nog een extra Nederlandse cursus gevolgd.
.
5) Een barbiersopleiding voor gevorderden succesvol afgerond. Niet om de techniek onder de knie te krijgen, maar om in bezit te komen van een Nederlands kappersdiploma.
.
6) Het ondernemerstraject van The Business Factory doorlopen (aangeboden door mijn Jobmaatje Dion), waardoor ik nu precies weet wat ik wil en hoe ik het moet aanpakken.
Mijn droom
Nederlanders op een positieve manier laten kennis maken met de Syrische cultuur en mijn passie (het kappersvak) te mogen volgen binnen mijn eigen onderneming.
.
Met het concept van de Syrische kapper ga ik dit bereiken.
.
Bij de Syrische kapper gaat het niet zomaar om haar knippen. Het gaat er om mensen een fris en goed gevoel te geven, waar haar knippen een onderdeel van is.
.
Om andere statushouders te laten integreren in de Nederlandse maatschappij, waarmee ze iets kunnen teruggeven aan het land die ze opgevangen heeft, door ze een kappersopleiding / re-integratietraject aan te bieden.
Het concept uitgetest in De Krachtcentrale en nu Kerkstraat 12 Huizen
``Met een fris en goed gevoel naar je volgende afspraak.``
.
Een knipbeleving die in Syrië normaal is, maar die Nederland niet kent.
.
Als man zit je na een knipbeurt bijna altijd wel onder de kleine haartjes en kun je nog een hele tijd last hebben van gekriebel in je nek.
.
Met een fris gevoel naar je volgende afspraak, kan eigenlijk alleen maar als je hier geen last van hebt.
.
Wat ze in Syrië doen wil ik ook jou laten ervaren. Knippen, douchen en dan je haar stylen (wat je ook lekker zelf kan doen als je wilt). Zo kun je nu wel met een fris en goed gevoel naar je volgende afspraak.
.
Waar? Kerkstraat 12 Huizen
Het concept van de Syrische kapper
1. Vanaf 7:00 tot 10:00, zodat je lekker fris op je werk aankomt.
2. Tussen 12:00 en 14:00, zodat je met een goed gevoel naar volgende afspraak kunt.
3. Geen last van haartjes, doordat je de mogelijkheid hebt om te douchen.
4. Je krijgt kleding, zodat jouw overhemd of shirt niet onder de haren komt.
5. En... men only!